|
Rolnik Kazik Borucki |
Rolnik zawsze solidnie pracuje
Aby dać ludziom więcej żywności
Wie że miasto chleba potrzebuje
Więc z honorem pokonuje wszelkie trudności |
Kaziu Borucki, rolnik - poeta
w swoim gospodarstwie
w Kiełczewku, Polska |
|
Najpierw tu musi ziemię zaorać
Aby nie wyszło to marnie
Równo ziarno w ziemie wsiać
Robiąc to wszystko dokładnie |
Nawozy rozsiać takie jak trzeba
Które to ziarno większe wydają
Aby zwiększyć ten bochen chleba
Na którego wszyscy czekają |
|
Gdy ono wzejdzie w swojej czerwieni
Martwi się aby deszcz glebę zrosił
A gdy ono rośnie w zieleni
Aby wiatr chmurki z deszczem przynosił |
A gdy przyjdą skwarne żniwa
Ciężko pracując pot na czole czuje
Bo to jest praca bardzo ciężka i uporczywa
Wszystkich sił naraz potrzebuje |
|
Gdy zboże zwozić ma do stodoły
Nieraz go tutaj krew zalewa
Bo przeszkadzają mu żywioły
Deszcz ciągle pada albo ulewa |
A gdy przyjdzie czas młócić zboże
Kurz mu przy młotce dech zapiera
Więc te trudności wszystkie przepomoże
Aby wykonać prace do ostatniego zera |
|
Więc jak widzimy ciężko pracuje
Na ten nasz piękny bochen chleba
On swoich sił nigdy nie żałuje
Aby dać Polsce to co jej najbardziej potrzeba |
| Rolnik jest to najcenniejszy i najważniejszy
zawód na świecie bo daje życie wszystkim ludziom, uprawia rośliny i hoduje zwierzęta.
Jest to praca bardzo ciężka ale bardzo przyjemna, wśród przyrody, roślin, kwiatów,
zwierząt. Rolnik ciężko pracuje ale życie ma atrakcyjne, przyjemne, jest wolny.
Natomiast ludzie w mieście lekko pracują ale żyją jak w więzieniu w tych blokach, nie
widzą świata, całe życie w więzieniu, w klatkach. |