Moja wioska liczy czterdzieści dwa numery
i jako królewska pochodzi z wyższej sfery 
Została przez króla polskiego załozona
Nadano jej imię Kiełczewek, tak została ochrzona
Każdy jej mieszkaniec dostał ziemi sztukę
A sztuka miała trzydzieści mórg czyli jedną włókę
Wieś założono pięknie, a nawet cudnie
Wymierzono działki w kierunku północ - południe
Czyli według słońca, naszego niezawodnego zegara
Południe oznaczała w prostej linii słońca miara
Kto spojrzał na słońce wiedział która jest godzina
Rolnik pracujący na polu a nawet dziecina
Domy postawiono oknami, frontem do słońca
Aby oświetlało od wschodu, aż do zachodu końca
W każdej zagrodzie wykopano głęboką studnię
Aby napoić inwentarz gdy przyjdzie z pola w południe
Stodoły w Kiełczewku postawiono w kierunku północy
Do gwiazdy polarnej, która świeci w nocy
Obory postawiono dwie na garaże od wschodu
A dla inwentarza, koni i krów od zachodu
Kilka gospodarstw, które są wzdłuż rzeki nazwano Pragą
Przypomina nam stolicę, że łączność mamy z Warszawą
Pełno w nim jest kwiatów, łąk i zieleni
Majestatycznie, pięknie we słońcu się mieni
I droga w kierunku wschó - zachód piękne ma lica
Gdy spraceruje po niej z młodzianem piękna dziewiaca
A dziewic pięknych w Kiełczewku nigdy nie brakowało
Jak w kwiatach tak w nich otoczenie się zachwycało
Każda z nich piękna, przystojna, powabna
Z wdziękiem urocza, zachwycająca i bardzo zgrabna
Gospodynie i gospodarze Polskę bardzo kochają
Przez swą pracę rzetelną kraj nasz wzbogacają
W każdym gospodarstwie nowa przebudowa powstaje
Aby zwiększyć dobrobyt poprzez wysokie urodzaje
Bo rolnik jest to fundament naszego kraju
Żywić kraj jest to zaszczytnym honorem w jego zwyczaju
Tu w Kiełczewku, w tej wiosce kochanej się urodziłem
Tu rosłem, pracowałem i wiedzę swoją zdobyłem
I choćby inne wioski były ze słota i lśniły nie wiem jak
To Kiełczewek dla mnie jest najpiękniejszy, bedę mówił TAK

Kiełczewek jest to wieś rodzinna 
poety Kazia Boruckiego
Po prawej stronie mój dom i gniazdo bociana na topoli