Cierpienie          Kaziu Borucki

Szczęścia prawdziwego nikt nie zdobył i nie osiągnął
Choćby milion koni do powozu zaprzągnął
Ale każdy za to osiąga cierpienie i ból
Bo to jest nasz chleb powszedni i sól
Sam Bóg przyszedł na Ziemię i przykład nam dał
Bo On od nas tych cierpień bolesnych chciał
Przez to cierpienie chce nas wprowadzić do Nieba
Więc cierpień w naszym życiu nam potrzeba
Cierpienie jest najważniejszym skarbem człowieka
Lecz ten jest bardzo biedny kto od niego stale ucieka
Choć cierpienie ciężkie są to życia chwile
Ale przez Boga są przyjmowane mile
Bo kto nie zazna w swym życiu cierpienia
Ten nigdy nie osiągnie wiecznego zbawienia
Sam Bóg urodził się w stajni ze zwierzętami
A odchodząc ze świata jako najgorszy z łotrami
Ten przykład powinien towarzyszyć przez życie człowiekowi
Aby pomógł nieść krzyża Bogu Chrystusowi
Dużo jest ludzi, którzy chcą nieść Krzyż a nawet bardzo wiele
Ale gdy on jest ciężki upadają na duchu i ciele
Bóg chce każdego z nas zrobić bohatera
Więc nas doświadcza do ostatniego zera
Bóg swoim świętym cierpień nie żałował
Bo nad wszystko ich w świecie umiłował
Oni walczyli nad wszystko z ciemnotą ludzkości
W bolesnych cierpieniach dając Bogu radości
Nie oddali się w swych cierpieniach szatanowi
Ale wytrwale i zwycięsko oddawali się Chrystusowi
Bóg za to zbudował im w Niebie wielkie wspaniałości
Które się nie mieszczą w rozumach ludzkości.
Bo Bóg jest tak wielki i tak bardzo doskonały
Że rozum ludzki dla tej potęgi jest za mały
Dla Boga to ludzkie wielki cierpienie i ból
To jest tym co dla nas chleb i sól
Więc każdy cierpienie swe Bogu niech da
Bo On cały wszechświat w swym ręku ma
A on nas za to cierpienie sowicie wynagrodzi
I od wszelkich męk ziemskich nas wyswobodzi
Uwolni nas od wszystkich cierpień bezpiecznie
Ciesząc się z Bogiem w Niebie na wieki wieków wiecznie