Fabryka okien i drzwi   Kaziu Borucki Tu w Nowym Jorku w fabryce okien i drzwi Między słynnymi mostami na Brooklynie Coś jakby zawód Boga przypomina mi Zawód stolarza cieśli jak w Jerozolimie Piękny to zawód robić okno na świat I drzwi do każdego wieżowca czy domu Mieszkamy w domu całe życie tyle lat I niezbędny jest on po prostu nikomu W fabryce tną ramy elektryczne piły A obsługuje je świetny brygadzista Jerzy Choć problem jest nie raz zawiły Wykonuje swą pracę zawsze jak należy A problemów tu nigdy nie brakuje Tak jak w każdym innym zakładzie Ale kierownik Benek w porę je likwiduje Aby uniknąć ich dla załogi w zasadzie Bo są piękne wzloty ale i upadki I następują takie nie miłe zwolnienia Ale kierownik ma serce jak do matki I stara się o jak największe zamówienia Aby fabryka miała zawsze prace Tętniła życiem i się stale rozrastała Aby załoga miała jak największe płace A kiedyś żeby jakiś medal złoty dostała Bo robi drzwi i okna dla całej Ameryki Do Nowego Jorku i na Florydę do Maiami I pomimo trudności ma dobre wyniki A pracują tu po junacku Polacy sami Pracuje Rafał Bogdan Rysiu Tadek Henio I choć są problemy i idzie jakby na styk To każdy z nich jest specjalista szpec szpenio A kieruje fabryką wspaniały kolega Benedykt      Gdy przyjechałem do Ameryki zaraz w pierwszym roku pracowałem w fabryce drzwi i okien między dwoma mostami Brooklyn - Manhattan w zawodzie Boga Jezusa Chrystusa bo On też robił drzwi i okna do mieszkań, tylko że Bóg robił z drzewa a ja z metalu do wieżowców w  Nowym Jorku i hoteli do Maiami na Florydzie.